Ik ben dol op taal. En ik hou van open deuren.
Neem bijvoorbeeld het woord waarschuwen: het schuwen van de waarheid.
In je hoofd heb je een stem die hier veelvuldig gebruik van. Hij attendeert je er op dat je de verkeerde hebt genomen, en slaat alarm wanneer je die leuke jurk van 3 jaar geleden aantrekt omdat die nu niet meer in de mode is. Deze stem bibbert wanneer je er aan denkt om een andere baan te nemen, want je moet niet wegdoen wat vertrouwd is. Ook het verwijt dat je hoort nadat je iemand hebt vertrouwd die je toch heeft teleurgesteld is van deze stem afkomstig.
De stem in je hoofd beweert, venijnig als hij is, dat je waardeloos bent en adviseert je om al je deuren op slot te doen, en dat vooral zo te laten.
Maar gelukkig is er een ook Stem in je hart. Die is niet bang voor de waarheid.
Deze moedigt je aan om eens een andere weg te nemen. Ze herinnert je er aan dat die jurk je altijd leuk heeft gestaan en dat je straalt als je die aan hebt. Ze is enthousiast wanneer jij een jezelf wilt ontwikkelen en overweegt om te gaan solliciteren. En ze laat je na een teleurstelling weten dat er meer goede mensen zijn dan oplichters.
De Stem van je hart verteld je dat je een waardevol kind van God bent en ze houdt de hemelpoort altijd wijd open.
Eigenlijk zegt je hart maar één ding: Er is alleen maar liefde.